Constantinus tiberius i

betekenis & definitie

byzantijnsch keizer 578—582, in Thracië geboren, onderscheidde zich als veldheer onder de regeering van Justinus II, die hem 574 tot caesar benoemde en met den oorlog tegen de Perzen belastte, welken hij schitterend ten einde bracht. Na den dood van Justinus besteeg T. den troon en had, nadat een verdrag met den perz. koning Chosroës I gesloten, door diens opvolger verbroken was, nogmaals tegen de Perzen oorlog te voeren.