Fransch politikus, geb. 5 Nov. 1851 te Puy, was 1874—80 hoogleeraar in de philosophie aan verschillende colleges, werd daarop school-inspecteur, in 1885 lid der Tweede kamer, en in het kabinet-Ribot 7 Dec. 1892 minister van onderwijs; na Ribot’s aftreden vormde hij 4 April 1893 zelf een kabinet,waarinhij persoonlij k de portefeuillevan binnenland nam, doch trad, toen de radikale medeleden van zijn kabinet ontslag namen, 25 Nov. ook zelf af; hij werd daarop door de Kamer van afgevaardigden tegen Brisson tot president der Tweede kamer gekozen (5 Dec.), en legde bij den bommenaanslag van 9 Dec. groote koelbloedigheid aan den dag,' werd deswege voor 1894 herkozen; 30 Mei 1894 werd hem na Casimir-Perier’s aftrede opnieuw de vorming van een kabinet opgedragen, in hetwelk hij, behalve het voorzitterschap, weer de portefeuille van binnenland nam; na Carnot's dood werden bij de presidentsverkiezing 97 stemmen op D. uitgebracht 27 Juni 1894); een conflict met de kamer noopte hem in Jan. 1895 als minister af te treden; 1 Nov. 1898 vormde hij weder een kabinet, waarin hij nogmaals dezelfde functiën op zich nam; 12 Juni 1899 trad hij af, en werd in 1900 in den senaat gekozen.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
