De kunst om bijzond., in lichaamsschoonheid en geestvermogens uitblinkende kinderen voort te brengen; dit thema maakte bij de Grieken een punt van nauwlettend onderzoek en bijzondere studie uit en werd geacht tot de opvoeding te behooren; van de resultaten dier studie is echter niets bewaard gebleven. Het geloof aan dezelfde kunst, in de middeleeuwen in vergetelheid geraakt, kwam in den tijd der renaissance weer te voorschijn; liet meest belangrijke der over dit onderwerp geschreven werken is De Callipaedia seu De pulehrae prolis habendae ratione, van.
Claude Quillet, in 1655 te Leiden gedrukt; in 1801 verscheen in Frankrijk een Essai sur la mcyalanthroponésie ou l’Art de faire des enfants d’esprit qui deviennent de grands hommes, door Robert le Jeune, in de laatste helft der 19de eeuw: Les secrets de la génêration, door J. Morel, en La Vénus feconde et callipédique (door denzelfde, 1872); de schrijvers gaan bij liet verdedigen van het callipedisch standpunt uit van de erfelijkheid, den invloed der voeding en van den omgang, de hygiène, en van de kruising van physisch zeer ver van elkander verwijderde menschenrassen ter verkrijging van geniale ontaarding.
