Steenthijm. Plantengeslacht van de fam. der Labiaten, met een 40-tal soorten, allen inheemsch in de noordelijke gematigde zone; het zijn behaarde kruidachtige planten of halfstruiken, met gesteelde, levendig groene bladen en okselstandige, uit gesteelde bloemen bestaande schijnkransen; in Nederland komen voor C, acinos, de gewone steenthijm (bloemstelen kort, bladen elliptisch tol langwerpig-ruitvormig, bloemkroon lila oi violet, soms wit, overblijvende plant, tot 30 cm. hoog, vrij zeldzaam op zand- en heidegronden), en G. officinalis (bladen eirond, grof getand, bloemkroon purper, alleen bij Nijmegen en bij Maastricht op den Sint-Pietersberg gevonden) ; C, alpina, de alpenthijm of alpenmelissa levert een bestanddeel voor de tegen borstaardoeningen aangewende zwitsersche thee.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
