zinkblende, is een veelvuldig voorkomende delfstof, wier kristallen tot de tetraüdrisch-hemiëdrische afdeeling van het regelmatige stelsel behooren en meest bruin of zwart, soms echter geel en groen zijn. Chemisch is de B. éénvoudig-zwavelzink: ZnS; zij bestaat uit 33 pCt. zwavel en 67 pCt. zink; meestal is echter ook eenig ijzer aanwezig; de zwarte variëteit kan hiervan tot 15 pCt. bevatten: ook wordt zij dikwijls met cadmium verbonden aangetroffen; de B. is broos: hare hardheid houdt liet midden tusschen die van kalk en vloeispaat: spoc. gewicht 4; voor de blaasbuis springt zij met een knetterend geluid uiteen, en geeft op de kool een eigenaardig zinkbeslag af; zij is oplosbaar in zoutzuur, onder ontwikkeling van zwavel waterstofgas.
De heldere, doorschijnende variëteiten, in het donker met een hard voorwerp, b. v. met een mes, geschaald, geven een phosphorachtigen glans af, De B. bevindt zich in vele ertslagen, vergezeld van ijzerkies, koperkies, loodglans, kwarts, kalkspaat enz. Eerst laat is men erin geslaagd uit deze delfstof het metallische zink door smelten af te scheiden. Men heeft de B. ook den naam van sphalaeriet gegeven.
