Blaasbalg

betekenis & definitie

Werktuig, bestaande uit twee hartvormige bladen, luchtdicht verbonden door allengs smaller wordende roepen leer, waardoor de bladen aan de punt der hartvormige figuur bijna aan elkander sluiten; do bladen kunnen door aan het boveneinde, waar hot verbindingsleer het breedst is, geplaatste handvatsels van elkaar verwijderd en naar elkaar toegebracht worden; bij het uithalen ontstaat een zuigwerking, waardoor een in een der bladen aangebrachte luchtdicht sluitende klep zich opent en het werktuig met lucht wordt gevuld: bij het saampersen der bladen blijft deze klep gesloten en kan de lucht slechts ontwijken door een opening in de punt, die in een pijp uitloopt. De B. dient in smederijen enz. om een luchtstroom naar het vuur te leiden, bij orgels om lucht in de f)ij pen te brengen, enz.