(Stijlleer) Als spraakfiguur: eene voortgezette metaphora — het aanschouwelijk voorstellen eener zaak door middel van eene andere die daarmede overeenkomst heeft. De eigenschap eener gepaste allegorie is, dat de figuurlijke zin gehandhaafd blijft en niet op onbestaanbare wijze met de eigenlijke beteekenis wordt vermengd, terwijl de verklaring louter aan de overdenking moet worden overgelaten; de beteekenis der allegorie mag niet al te zeer voor de hand liggen, maar evenmin duister of onbegrijpelijk zijn.
Een der oudste en fraaiste voorbeelden van een allegorie levert de 80ste (79ste) Psalm in de vergelijking van het volk Israël bij een wijnstok. Vondels Palamedes is een politieke allegorie; Bunyans Christenreize is een zeer volledige allegorische voorstelling van het leven van een christen.De allegorie is niet tot de taal beperkt; zoowel schilder- en beeldhouw- als tooneelspeelkunst maken er gebruik van.
