(lord) eng. dichter, geb. 6 Aug. 1809 te Somersby; gaf in 1887 met zijn broeder een bundel eerstelingen in het licht, onder den titel: .Poen/* hp heo hmlhers : ging in 1888 naar de hoogeschool te Cambridge, en verkreeg nog hetzelfde jaar voor het academisch prijsgedicht Tindmcloo de Chancellormedaille; in 1830 gaf hij in het licht: Pocms, chiefly hjrkal, in 1832 gevolgd door een tweeden bundel; beide werden door de kritiek zeer ongunstig beoordeeld en eerst toen in 1842 een bloemlezing daaruit met eenige nieuwe gedichten verscheen, werd de schoonheid daarvan opgemerkt en T. als een opkomend dichtergenie erkend. Weldra was hij nu de lievelingsdichter van het ontwikkelde eng. publiek.
Hij vestigde zijn roem met het episch-idyllische dichtstuk The princess (1847), en vooral met vgl. daarbij Bradley, den 1901), een verzameling lyrisch-philosophische, aan zijn overleden vyriend Arthur Hallam gewijde gedichten, die de zachtste en verhevenste gevoelens en zielstoestanden en de diepste problemen van het leven bezingen. In Nov. 1850 benoemde koningin Victoria hem, als opvolger van Wordsworth, tot Poet-laureate (zie Poëta laureatus). Alsnu volgden in den eersten tijd voornamelijk lofdichten op vorstelijke personen en gelegenheidsgedichten op gebeurtenissen in de koninklijke familie. Idylls of the King (1859) heeft de Arthur-legenden tot onderwerp; als vervolgen daarop verschenen The holy Grail (1867), The last Tournament (1871) en Gareth and Lynette (1873), allen schitterende voorbeelden van des dichters meesterschap over de taal en over de eng. rhythmiek. Veel opgang maakte ook de in vele talen overgebrachte vertelling in dichtmaat Enoch Arden (1864). Daarop begon T. het drama te beoefenen, en schreef de treurspelen: Queen Mary (1875), Harold (1877) en Becket (1880), alsmede de tooneelstukken: The cup (opgevoerd 1881, gedrukt 1884), The falcon (gedrukt 1884), The promise of May (gedrukt 1886) enz. Met Tiresias and other poems (1885) keerde hij weer tot de dichterlijke vertelling terug.
Tot zijn laatste gedichten behoor en de bundels lyrische poëzie Locksley Hall (1886) en Demeter and other poems (1890), verder The death of Oenone en Akbar’s dream. In 1884 werd hij tot peer verheven, met den titel baron T. van Aldworth en Farringford. Hij overl. 6 Oct. 1892 te Aldworth; zijn stoffelijk overschot werd bijgezet in de Westminster-abdy. Er zijn verschillende volledige edities (geïll. door Doré en anderen) van T.’s werken. Biogr. van zijn zoon (2 dln. 1898), Waugh (1892), Horton (1900), Lang (1901), Brooke, T., his art and relation to modern life (2 dln., Lond. 1900).
