(graaf) oostenrijksch krijgs- en staatsman, geb. te Salzburg 1775, overleden te Parma 1829, streed bij Jemappes, Neerwinden en Daelen, waarbij hij een oog verloor en gevangen werd genomen. Na zijn invrijheidstelling nam hij deel aan de veldtochten in Italië van 1805 en 1809.
Vervolgens werd hij gezant aan het zweedsche hof, en wist Bernadotte te bewegen deel te nemen aan de coalitie tegen Napoleon. In 1813 verwierf hij in den slag van Leipzig den graad van veldmaarschalk; zeer kort daarna werd hij naar Napels gezonden om Murat een geheime overeenkomst te doen sluiten met de mogendheden. Na den val van Napoleon in 1814 vergezelde hij Maria Louisa naar Aix in Savoie en op haar reis door Zwitserland. Op het congres van Weenen verwierf hij voor de ex-keizerin de souvereiniteit van Parma, Piacenza en Guastella en liet haar na Napoleons terugkeer van Elba een verklaring afleggen, dat zij geheel vreemd was aan diens daad. N. nam deel aan den veldtocht van 1815, werd groot-hofmeester van Maria Louise en sloot eindelijk met haar -een morganatisch huwelijk waaruit twee kinderen werden geboren.
