bijgenaamd de Groote, shah van Perzië, van de Seffi-dynastie; hij beklom den troon in 1586 en regeerde tot zijn dood, 1628. Zijn regeering werd gekenmerkt door aanhoudende oorlogen met de Turken, op wie hij verscheidene overwinningen behaalde; de meest schitterende daarvan was die van Shibled in 1602, wrarbij hij de Turken uit zijn gebied verjoeg, waarop het land eenigermate tot rust kwam.
Geholpen door de Engelschen ontnam hij in 1621 het eiland Ormus aan de Portugeezen. Zijn binnenlandsch bestuur was veel be;er dan dat van zijn voorgangers: groote werken werden ondernomen, landbouw enz, aangenioedigd. Hij onderscheidde zich voorts door zijn verdraagzaamheid in zake godsdienst. Hij beging echter ook vele misdaden; o.a. liet hij een zijner zonen om het leven brengen en twee andere van het gezicht berooven. Niettemin werd hij door zijn onderdanen, onbekend met de hof-intrigues, vergood; hij wordt aangemerkt als Perzië’s grootste koning.
