WEGLOOPEN - (liep weg, is weggeloopen), heen gaan, vluchten, zich ijlings verwijderen : onze hond is weggeloopen; de weggeloopen slaven; de jongen liep weg en ik kon hem niet krijgen;
— plotseling den dienst verlaten ; de meid is weggeloopen;
— deserteeren (van militairen);
— stil met iem. weggaan : zijne dochter is met den kantoorbediende weggeloopen;
— (fig.) (hoog) met iem. of iets wegloopen, het er hoog mee ophebben, veel werk van iem. of iets maken;
— wegvloeien (van water enz.); keiwater laten wegloopen;
— weglekken : er is wijn, olie uit het vat weggeloopen.