WEEGBREE - v. een plantengeslacht (plantago) tot de familie der weegbreeachtigen behoorende, waarvan 6 soorten in Nederland in ’t wild voorkomen, als: lancetbladige weegbree, ook wel smalbladige of kleine weegbree, hondsribbe, hondetong, tonge, hondsbloem en mannetjesplanten geheeten; groote weegbree, ook wegebladen, treewegen, platvoet, weegwortel, wijkerblad, vrouwtjesplantein en konijnenblad geheeten; de ruige weegbree; de zee-weegbree, ook zeehartshoom, krokkeling of reie geheeten, de vindeelige weegbree en de zandweegbree;
— de kleine weegbree is eene andere benaming van het breukkruid (herniaria glabra).