WEDERKEERIG - bn. bw. van weerskanten komende; onderling, wederzijdsch, wederzijds : elkander wederkeerig beminnen, haten; wederkeerige vriendschap, wederkeerige hulp verleenen; (taalk.) een wederkeerig werkwoord, werkwoord waarbij het onderwerp, waarvan de werking uitgaat, tevens het voorwerp is, dat die werking ondergaat. WEDERKEERIGHEID, v. het wederkeerige; stelsel van wederkeerigheid, reciprociteitstelsel, het behandelen van een ander op denzelfden voet als men door hem behandeld wordt.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
