GASKOOL, v. mv. (...kolen) als voorwerpsn.), de kool welke zich bij de distillatie van steenkolen in de bereiding van lichtgas aan de bovenzijde der retorten in zware en harde stukken afzet, retorte graphiet; glanzend en moeilijk brandbaar, dient zij tot vervaardiging van graphietkroezen, galvanische elementen, koolspitsen voor booglampen;
— eene soort van steenkolen met 80 tot 87% koolstof en 5
—6 waterstof, tusschen de vlamkolen en vetkolen in staande die zeer lichtgevend gas en poreuze goed aaneengebakken cokes leveren.