CURATOR, m. (-s, -en), beheerder over de bezittingen van een failliet of van een onder curateele gesteld persoon;
— curator bij een faillissement, een door den rechter-commissaris aangesteld persoon ter beheering van het faillissement;
— curatoren van eene hoogeschool, de personen die het bestuur over de geheele universiteit hebben;
— curatoren van een legaat, eene commissie die het beheer erover heeft; de voogd van meerderjarigen. CURATORSCHAP, o. (-pen).