CRITISCH, bn. op critiek betrekking hebbende, tot de critiek behoorende eene uitgave met critische aanmerkingen, waarin op inhoud, oorsprong enz. van het werk critiek uitgeoefend wordt;
— critische wetenschappen, waarin de critiek toegepast wordt;
— volgens de eischen van de critiek eene critische geschiedenis van Gelderland;
— van personen met betrekking tot voortbrengselen van wetenschap en kunst, geneigd de waarde ervan te beoordeelen, vooral het verkeerde ervan spoedig onderscheidende een critische geest; critisch lezen, oordeelkundig lezen;
— iem. critisch gadeslaan; ook iemand die vooroordeelen, leerstellingen, gewoonten beoordeelt, en onafhankelijk van conventie of traditie, hetgeen hem verkeerd voorkomt, verwerpt;
— een critische tijd, waarin de critiek overwegenden invloed heeft, zooveel mogelijk toegepast wordt;
— critische wijsbegeerte, tegenover de dogmatische, de zuivere philosophie. Zie KRITIEK.