I. bn. bw., vervloekt (als krachtterm), gemeen, afschuwelijk, erg: die verdomde sommen; een verdomde kerel; die verdomde jongens, lastig; — (bw.) dat is verdomd duur; verdomd gemeen handelen; — als krachtige bevestiging : verdomd waar; (is het) verdomd?, is het werkelijk waar ?
II. tw., vervloekt.
