SCEPTER (<Fr.-Lat.), m. (-s),
1. sierlijk bewerkte, kostbare staf als symbool van vorstelijk gezag, koningsstaf, rijksstaf: een koning in al zijn pracht, met kroon en schepter, de schepter houden, voeren, zwaaien, als vorst regeren;
2. (fig.) oppergezag, heerschappij : onder vreemde schepter leven;
3. ijzeren staaf die iets steunt of draagt, inz. als scheepsterm.
