Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Philoctetes

betekenis & definitie

vriend van He'racles, die hem zijn nooit falende boog en pijlen gegeven had toen hij de brandstapel besteeg. Op de tocht naar Troje werd hij door een slang gebeten en wegens zijn jammerklachten en de ondraaglijke lucht van de wond op raad van Odysseus op Lemnus achtergelaten.

Daar bleef hij, totdat Odysseus en Neopto'lemus hem in het tiende jaar van de oorlog in hun legerplaats terughaalden, nadat een orakel verklaard had dat Troje slechts met behulp van de pijlen van Heracles genomen kon worden. Voor Troje werd zijn wonde genezen, met een zijner pijlen doodde hij toen Paris en spoedig daarop viel Troje. De stof is behandeld in de tragedie Philoctetes van Sophocles.

< >