I. bn. (-ter, -st),
1. niet van nut, ondienstig: is hun wijsheid dan onnut' geworden?; de on'nutte ledigganger; on'nutte klap, ijdele praat.
2. nutteloos, vergeefs: dan zelfs is weerstand niet ontijdig, niet onnut'.
II. m. en v. (-ten),
1. iem. die nergens voor deugt; onbeduidend persoon.
2. (Zuidn.) smeerpoes.
