(<Fr.), v. (-ën),
1. (coll.) een der hoofdwapens bij de hedendaagse legers ; alles wat behoort tot het geschut, benevens het personeel dat voor de bediening daarvan nodig is, in tegenstelling met infanterie, cavalerie, genie; — de rijdende artillerie, waarbij alle manschappen bereden zijn;
2. (concr.) geschut: de vijand voerde veel artillerie aan ; zware, lichte, gemotoriseerde artillerie enz. ;
3. tak der krijgswetenschap die zich met de artillerie bezig houdt.
