De eigenlijke betekenis van het woord tuin is: omhei-ning. Daarna duidt men er ook het omheinde stuk grond zelf mee aan.
De oude betekenis komt nog voor in enkele uitdrukkingen. In geschiedenisboeken leest men dat in 1598 de tuin der Unie door de overwinningen van Maurits was gesloten. Verder is er de zegswijze: de kap op de tuin hangen, oorspronkelijk gebezigd van monniken die hun pij op de omheining hingen die het klooster omsloot en dan de benen namen. Nu gebruikt men de uitdrukking in de zin van: met een bepaald werk ophouden. Ze heeft een menigte varianten, als: de lier aan de wilgen hangen, de naald in het spek steken, de ploeg aan de wand, de toga aan de kapstok hangen en het roer in de heg steken.Wanneer men zegt: iemand om de tuin leiden, dus niet in de hof, maar er om heen leiden, wil dit zeggen: iemand misleiden, iemand bij de neus nemen.
