Pijn wordt meer in de spreektaal, smart meer in de schrijftaal gebruikt. Het eerste woord wordt meer in ’t bijzonder gezegd van lichaamslijden, smart meer van aandoeningen van het gemoed door van buiten komende indrukken, terwijl wee meer het gevoel van smart met betrekking tot eene in den mensch zelf gelegen oorzaak aanduidt.
Tegenover smart staat vreugde, tegenover wee staat wel. Het wel en wee dezer wereld; smart en vreugde wisselen elkander af in deze wereld. Hoofdpijn, tandpijn. Zijn lichtzinnig gedrag veroorzaakt mij veel smart. In de uitdrukking: het is niet de pijne waard, heeft pijn, uit het fransche peine ontstaan, de beteekenis van moeite.

wee - bijvoeglijk naamwoord, zelfstandig naamwoord

1. slap en misselijk
♢ ik ben wee van de honger
1. een weeë lucht
[waar je misselijk van wordt]

1. pijnlijke samentrekking van de baarmoeder, voor de bevalling
♢ het kindje wordt gauw geboren, ze heeft al weeën

Bijvoeglijk naamwoord: wee
de/het wee\'eb ...

Zelfstandig naamwoord: wee
de wee
de weeën
het weetje