Synoniem van vlak

vlak - [znw] tweedimensionaal deel van de ruimte. Een vlak dat een driedimensionaal lichaam begrenst heet eveneens een vlak. Facetten noem je de geslepen vlakken van onder andere edelstenen. Het grondvlak begrenst een lichaam aan de onderkant, een zijde of zijvlak aan de zijkant; de zijvlakken van een prismoïde heten mantelvlakken. Een niveauvlak staat in elk punt loodrecht op de richting van de zwaartekracht. Platte vlakken die door vier of meer zijden worden begrensd, noemt men veelhoeken (zie aldaar).

Zie: kant.

Effen is het tegenover¬gestelde van hobbelig; glad van ruw; plat van gebogen; vlak van vol hoog¬ten en laagten. Een effen weg. Een gladde kin. Een gladde stijl. Een plat vlak. Het platte land. Het vlakke veld. He vlakke (platte) hand. Oudtijds had ook slecht deze beteekenis; behalve in dialect is het als zee¬term nog in dezen zin in gebruik: slecht water — effen zee. Slecht en recht.

vlak - bijvoeglijk naamwoord, bijwoord, zelfstandig naamwoord

1. met een oppervlak zonder bobbels
♢ op een vlak stuk land zetten we de tent op
2. zonder hoogte- en dieptepunten
♢ haar stem klonk wat vlak
3. zonder eigen karakter
♢ de stijl van zijn brief is formeel en vlak

1. meteen of direct
♢ vlak na zijn verjaardag moest hij op reis

1. wat bij een vak of hobby hoort
♢ op het financiële vlak heeft hij niets te vertellen
1. problemen op het persoonlijke vlak
[persoonlijke problemen]
2. zonder hoogte- of dieptepunten
♢ haar stem klonk erg vlak
1. zich op een hellend vlak bevinden
[in een situatie die erger kan worden]

Bijvoeglijk naamwoord: vlak
... is vlakker dan ...
het vlakst
de/het vlakke ...
iets vlaks

Bijwoord: vlak

Synoniemen
effen, egaal, gelijk, onpersoonlijk, toonloos

Tegenstellingen
ongelijkheid, persoonlijk

Zelfstandig naamwoord: vlak
het vlak
de vlakken
het vlakje

Synoniemen
domein, gebied, terrein