(drukte, heeft gedrukt), (ook:)
1. onder druk zetten, pressen. En daarna heeft Jozef zijn broers gedrukt tot ze weer goed op hem waren (Schungel 102).
2. een soortgenoot zingen leren door hem het voorbeeld te geven (met als onderwerp een gekooid zangvogelmannetje).
- Etym.: Oudste vindpl. van 1 Kuhn 1828: 89. Ook in bet. 2 is er sprake van ‘druk uitoefenen’. Zie ook: maker (I), prikken. Opm. over bet. 2: Het gebruik is, dat men om het d. te bevorderen de kooien met de twee betroffen vogels dicht bij elkaar hangt.
