heimelijk lachen, zich in stilte verheugen, veelal over het ongeluk van anderen; eig. achter de voor de mond half toegeknepen hand lachen; ook iets in zijn vuist belachen. Het eerst bij Servilius.
Vgl. Fr. rire dans sa barbe, sous cape; Hd. sich ins Fäustchen lachen; dial. grifflachen („in den Griff der Hand lachen”); Eng. to laugh in one’s sleeve.
