Te hooi en te gras betekent: af en toe, bij willekeurige gelegenheden. Weinig zouden we verwachten dat deze uitdrukking haar oorsprong vindt in de rechtspraak.
Vroeger, in de dagen waarop er nog op het platteland recht werd gesproken, geschiedde dit ‘te hooi en te gras’: in het voorjaar als het gras werd ingezaaid en in de nazomer als het werd gehooid.