Zegging. Enuntiatio constituitur ex subiecto et praedicato, S. THOMAS, COMM.
IN I PERIHERMEN. LEcr. 9, N° 8, De zegging bestaat uit onderwerp en gezegde. — Enuntiatio est oratio, in qua verum vel falsum est, s. THOMAS, COMM. IN I PERIHERMEN. LECT. 7, N° 2, De Zegging is een rede die waarheid of onwaarheid spreekt. — Enuntiatio dupliciler formatur, uno quidem modo ex nomine et verbo, absque aliquo apposito, ut cum dicitur « homo est », alio modo, quando aliquid tertium adiacet, ut cum dicitur « homo est albus », s. THOMAS, COMM.
IN II ANAL. POSTER. LECT. I, N° 3,Zegging geschiedt op twee manieren, vooreerst met behulp van naamwoord en werkwoord, zonder dat er iets anders wordt aan toegevoegd, zoo bij voorbeeld wanneer gezegd wordt « de mensch is »; verder mede met behulp van een derde gegeven, zoals wanneer gezegd wordt « de mensch is wit ». — Enuntiatio aequipollens, Gelijkwaardige zegging. Enuntiatio affirmans, Bevestigende zegging. Enuntiatio categorica, Onvoorwaardelijkc zegging. Enuntiatio composita, Samengestelde zegging. Enuntiatio condicionalis, voorwaardelijke
zegging. Enuntiatio contradictoria, Tegensprakelijke zegging. Enuntiatio contraria, Tegenstrijdige zegging. Enuntiatio copulativa, Koppelende zegging. Enuntiatio de futuro, Zegging omtrent de toekomst. Enuntiatio de praesenti, Zegging omtrent het heden. Enuntiatio de praeterito, Zegging omtrent het verleden. Enuntiatio disinctiva, Scheidende zegging. Enuntiatio exterior, Naar buiten waarneembare zegging. Enuntiatio hypothetica, Voorwaardelijke zegging. Enuntiatio indefinita, Onbepaalde zegging. Enuntiatio infinita, Oneindige zegging. Enuntiatio negans, Ontkennende zegging. Enuntiatio particularis, Afzonderlijke zegging. Subiectum particularis enuntiationis est miversale particulariter sumptum, non pro aliquo determinato singulari, sed indeterminate pro quocumque, s. THOMAS, COMMENT. IN I PERIHERM. LECT. II, N° 2, Het onderwerp van een afzonderlijke zegging is het algemeene afzonderlijk, hoewel niet als een bepaalde eenling beschouwd, maar het algemeene dat in onbepaalden zin van alles geldt. — Enuntiatio privativa, Ontstentenis uitdrukkende zegging. Enuntiatio restrictiva, Beperkende zegging. Enuntiatio simplex, Enkelvoudige zegging. Enuntiatio singularis, Eenlingelijke zegging. Enuntiatio specificativa, Soortbepalende zegging. Enuntiatio subcontraria, Schijnbaar tegenstrijdige zegging. Enuntiatio transposita, Omgezette zegging. Enuntiatio una, Enkelvoudige zegging. Enuntiatio ma est,quae mum de uno significat, S. THOMAS, COMMENT. IN I PERIHERMEN., LECT. 9, N° 8, Enkelvoudige zegging is degene die omtrent één enkel wezen één enkel begrip te kennen geeft. — Ad hoe quod sit enuntiatio una, requiritur identitas rei, s.
THOMAS, COMMENT. IN I PERIHERMEN. LECT. 9, N° 8, Opdat de zegging enkelvoudig zjj moet dat waarom het haar te doen is éénzelvig zijn— Enuntiatio una absolute, Volstrekt enkelvoudige zegging. Enuntiatio dicitur vel una absolute, scilicet quae unum significant, vel una secundum quid, scilicet quae est coniunctione una, S. THOMAS, COMM. IN I PERIHERMEN. LECT. 8, N° 13, De zegging is in volstrekten zin enkelvoudig wanneer ge maar één enkel iets te kennen geeft, in een bepaald opficht integendeel is ge enkelvoudig wanneer wat ge te kennen geeft alken door samenvoeging één is. — Enuntiatio una coniunctione, Door samenvoeging enkelvoudige zegging. Enuntiatio una secundum quid, In een bepaald opzicht enkelvoudige zegging. Enuntiatio universalis, Algemeene zegging.
