vervelend, hatelijk persoon. Eigenlijk een term uit het biljartspel: stoot waarbij men geen der ballen raakt en de tegenpartij dus een punt krijgt.
In die betekenis nog terug te vinden in de ‘Camera Obscura’ van Hildebrand. De betekenisovergang naar ‘hatelijke vent’ is te vergelijken met het scheldwoord klier: iemand die gezwellen heeft en daardoor afstotelijk is.
Iemand die steeds mispunten maakt is een onbenul, een prul, een nietsnut.... zoo’n beroerd mispunt! (Johannes Kneppelhout, Studenten-typen, 1839-1841)
Hè-wat ’n mispunt! (Herman Heijermans, Op hoop van zegen, 1900)
Dat jok je, mispunt dat je bent. (Cissy van Marxveldt, De H.B.S.-tijd van Joop ter Heul, 1919)
