Laaggeletterdheid houdt in dat iemand problemen heeft met lezen en schrijven, en daardoor slecht functioneert in de samenleving.
Eén op de negen Nederlanders tussen de 16 en 65 jaar is laaggeletterd. Dat zijn zo’n 1.3 miljoen mensen, en zij vertegenwoordigen zo’n 12 procent van de bevolking. Van die 1.3 miljoen mensen is 35 procent allochtoon en 65 procent autochtoon. De meeste laaggeletterden vindt men aan de rand van Nederland zoals in Friesland en Limburg, en de minste in het hart van het land zoals in Utrecht. Laaggeletterdheid kost jaarlijks ruim 550 miljoen euro. Dit geld wordt bijvoorbeeld uitgegeven aan uitkeringen voor mensen die niet kunnen werken vanwege hun laaggeletterdheid.
Omdat de arbeidsmarkt een sterk beroep doet op iemands vermogen om te lezen en/of schrijven is laaggeletterdheid sterk verbonden met een economische achterstand.
Laaggeletterdheid is iets anders dan analfabetisme of ongeletterdheid. Bij deze laatste twee is de persoon namelijk helemaal niet in staat om te lezen of schrijven.
Laaggeletterdheid kent meerdere oorzaken. Het kan komen door een neurologische afwijking zoals dyslexie. Maar het kan ook simpelweg komen door een achterstand in educatie. Vooral volwassenen, die vroeger voortijdig school verlieten, zijn daar nu de dupe van. Veel van die personen schamen zich voor hun laaggeletterdheid wat hen belemmert hulp te zoeken.
Laaggeletterdheid komt zoals verwacht meer voor in ontwikkelingslanden dan in ontwikkelde landen. In China zijn ondanks dat het een vrij ontwikkeld land is relatief veel mensen laaggeletterd. De oorzaak hiervoor ligt in het ingewikkelde Chinese schrift.
