Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 19-01-2019

Wren

betekenis & definitie

Wren - (Christopher), geboren 1632, gestorven 1723, Engelsch architect, leerling van Busby in Westminster en vervolgens student aan het Wadham College te Oxford. In 1661 was hij voor het eerst in de practijk werkzaam onder leiding van Sir John Denham. Kort daarop bouwde hij de kapel van het Pembroke College te Cambridge en het Sheldon theater te Oxford. Zijn beste werk is de kapel van het Trinity College te Oxford.

Vervolgens kreeg hij tal van opdrachten na 1666, toen de zware brand belangrijke gebouwen te Londen had geteisterd en verwoest. Hij ontwierp een nieuw stadsplan, dat evenwel niet verwezenlijkt is, en bouwde niet minder dan vier-en-veertig kerken, waaronder de St. Stephan in Walbrook, Bow Church in Cheapside en de St. Bride in Fleetstreet genoemd moeten worden; doch onverbrekelijk blijft zijn naam verbonden aan den bouw van de St. Pauls-kathedraal, in 1672 begonnen. Niet alleen de imponeerende koepelbouw is een kunstwerk van de hoogste beteekenis, die aan de St. Pieter te Rome gelijkgesteld kan worden, maar behalve dat, is de aesthetische oplossing in het pleinen- en stratenplan een van de best geslaagde problemen, waarvoor W. zich geplaatst zag. Niet minder dankte hij zijn grooten roem aan den bouw van den Oostelijken vleugel van Hampton Court, waarvoor hij enkele geteisterde deelen van het oude Tudor-paleis liet afbreken.

W.’s werkzaamheid grenst aan het ongelooflijke; behalve de reeds genoemde kerken kwamen onder zijn leiding nog acht colleges, vijf,-en-dertig stadhuizen en vier paleizen tot stand. Ook uit geschriften, nagelaten teekeningen en ontwerpen kan men het werk van dezen architect grondig leeren kennen. Met zijn voorganger Hugo Jones behoort hij tot de beste bouwmeesters, die Engeland heeft gehad. Hij is bovendien bekend als wiskundige en door zijn onderzoekingen over de theoretische werktuigkunde. Verder is hij een der grondvesters van de Royal Society of London. — Litt.: Blomfield, A History of Renaissance Architecture in England (1897, 2 öln.); W. J. Loftie, Jones and Wren of the Rise and Decline of Renaissance Architecture in England (1893). Voorts: Geschichte der Kunst in Gross-Britannien und Irland, in de Serie „Ars Una” (1909).

< >