Valckenaer (mr. johan) - Nederl. geleerde en diplomaat, geboren te Franeker in 1759, overl. 1821 op den huize „Bijweg” bij Bennebroek, studeerde te Leiden, waar zijn vader, Lodewijk Caspar, hoogleeraar was in de rechten, en vermeide zich gaarne in de klassieke en vooral in de nieuwe Fransche letteren (Voltaire, Rousseau). In 1782 zag hij zich aan het Athenaeum te Franeker benoemd, maar moest in 1787 zijn ontslag nemen als te heftig anti-stadhoudersgezind, werd echter in ’t zelfde jaar aan de Utrechtsche hoogeschool benoemd. Kort hierna vluchtte de felle Oranjehater bij de komst der Pruisen naar België en Frankrijk, waar hij propaganda maakte voor de revolutie. Zoodra de Bataafsche Republiek was uitgeroepen, keerde hij in 1795 terug en aanvaardde een professoraat in Leiden.
In ’t volgend jaar tot lid van de Nationale Vergadering .gekozen, legde hij dat ambt neer, om in Madrid als gezant (tot 1798) Spanje’s hulp te gaan werven tegen Engeland’s roof in onze Oost. Na andermaal van 1799—1801 dien post bekleed te hebben, was hij eenige jaren nuttig werkzaam als heerenboer en hoofdingeland van Rijnland, tot Lodewijk Napoleon hem als raadsman vooral in de financieele politiek nam. Sinds 1811 kwam de rustelooze patriot al meer tot rust en wijdde zich aan landelijke bezigheden op zijn buiten bij Bennebroek, waar hij gaarne mannen als Bilderdijk, Wiselius, Anton Reinhard Falck als gasten ontving.
