Transsubstantiatie - uitdrukking t. o. van de R.-K. leer van het Avondmaal. Door de consecratie van den priester wordt het wezen (Lat. substantia) van brood en wijn geacht over (Lat. trans) te gaan in het wezen van het lichaam en bloed van Christus. Dit is een wonder, dat zich telkens op het altaar herhaalt. Alleen de bijkomstigheden (Lat. accidentia), zooals kleur, vorm, smaak, blijven onveranderd, zoodat men van de verandering niets ziet of proeft.
Als kerkelijke leer is de Tr. vastgesteld door het 4e Lateraansche concilie (1215). Zij heeft het aanzien van den priester doen rijzen en ook op den eeredienst en de bouworde invloed gehad: de vereering van de Hostie op het altaar, die meer zorg en plaats eischte. Verwant is de Luthersche consubstantiatie-leer.
