Tell-sage

betekenis & definitie

Tell-sage - algemeen bekend door Schiller’s drama Wilhelm Tell, verhaalt van den om zijn kracht en vaardigheid alom beroemden alpenjager Tell uit Uri, die, door den tyrannieken Oostenrijkschen landvoogd Gessler gedwongen een appel van het hoofd van zijn zoontje te schieten, dit waagstuk volvoert, maar tot wraak daarvoor den landvoogd uit een hinderlaag neerschiet, een daad, waardoor tevens de drie Woudsteden Schwyz, Uri en Unterwalden van hun dwingeland verlost worden (1307). In 1315 zou Tell nog meegevochten hebben tegen de Oostenrijkers bij Morgarten en in 1345 zijn verdronken bij het redden van een kind uit de woeste wateren van den Schächen. De opstand der drie kantons tegen de Oostenrijksche hertogen is historisch, maar de rol, door Tell daarin gespeeld, komt eerst na 1470 in Zwitsersche kronieken en volksliederen voor. Het onderzoek heeft uitgewezen, dat dit verhaal geen historischen grondslag heeft, maar op een algemeen verspreide sage teruggaat van den meesterschutter, die op vorstelijk bevel een appel van het hoofd van zijn kind schiet; zoo o. a. Egil in de Nederduitsche sage van Wieland. — Litt.: Bernouilli, Die Sagen von Tell und Stauffacher (Basel 1899).