Sieyès - (Emmanuel Joseph), Fransch staatsman, geb. te Fréjus 1748, overl. te Parijs 1836, vicaris-generaal van den bisschop van Chartres, werd een der invloedrijkste mannen in de eerste jaren der Fransche revolutie. In 1789 door den derden stand van Parijs naar de Staten-Generaal afgevaardigd, stelde hij den eed in de kaatsbaan op, om te blijven vergaderen, tot een constitutie tot stand was gekomen, en maande hij, toen de Koninklijke zitting van 23 Juni was opgeheven en de edelen en de meeste geestelijken zich verwijderd hadden, aan, om door te gaan met de beraadslagingen. Hij werd een der stichters van de club, naderhand die der Jacobijnen geheeten, van welke hij zich later afkeerde. In 1792 tot lid van de Conventie gekozen, stemde hij voor de terechtstelling van Lodewijk XVI.
In 1799 als lid van het Directoire verkozen, bedankte hij. Korten tijd was hij mede-consul van Bonaparte, trok zich echter voor dezen terug, die hem tot senator benoemde en tot graaf van het Keizerrijk verhief. Bij het herstel der Bourbons werd hij verbannen als koningsmoordenaar ; van 1815 tot ’30 leefde hij in Brussel en keerde eerst na de Juli-revolutie in Parijs terug. Van zijn geschriften zijn ’t meest bekend: Qu'est-ce que le tiers-état? Tout. Qu'a-t-il étè jusqu'á présent dans l`ordre politique ? Rien. Que demande-t-il ? Devenir quelque chose (1789); Exposition raisonnée des droits de l`homme et du citoyen (1789).
