Requisitie - Opvordering, in het bijzonder door het militair gezag (b.v. van levens- of transportmiddelen voor het leger). Zie hiervoor de Inkwartieringswet van 14 Sept. 1866, Stb. 138, waarvan de meermalen gewijzigde tekst opnieuw is bekend gemaakt bij K. B. van 21 Aug. 1892, Stb. 214, nadien weder gew. 22 Juli 1899, Stb. 175 (in het bijzonder artt. 28 en 33), het K. B. van 10 Nov. 1892, Stb. 253, waarvan de meermalen gewijzigde tekst opnieuw is bekend gemaakt bij K. B. van 19 Febr. 1903, Stb. 78, nadien weder herhaaldelijk gew., laatstel. 20 Nov. 1919, Stb. 756 tot uitvoering van gen. wet, en het K. B. van 18 Nov. 1919, Stb. 755, eveneens tot uitvoering dier wet. Bij voorkeur moet het benoodigde worden aangeschaft door aankoop of huur ; stuit men echter op onwil of overvraging, dan wordt het noodige bij den burgem. aangevraagd (art. 32 Inkw.wet). Is men door omstandigheden gedwongen minder op de belangen der burgerij te letten, dan kan, ingevolge art. 33, na voorafgaande vordering (requisitie) of zonder deze (fourageering) worden in bezit genomen.
Zie ook artt. 73—76 Onteigeningswet en de wet van 22 Dec. 1919, Stb. 885, houdende maatregelen ter verkrijging van de beschikking over vervoermiddelen, welke aan den Min. van Landbouw, N. en H. in het algemeen belang een vorderingsrecht toekent, en Schepenvorderingswet.
