Philo - 1) P. van Byzantium, wiskundige, omstreeks 250 v. C., schreef een groot werk over de geheele mechanica (Mechanica syntaxis) in haar toepassing op alle takken der bouwkunst. Bewaard gebleven zijn enkele fragmenten over vestingbouw e. d. Het zijn naam dragende werkje De zeven wereldwonderen is afkomstig uit de 6de eeuw n. C.
2) Judaeus, Joodsch filosoof uit Alexandrië, ongeveer ten tijde van Jezus, vertegenwoordiger van het Hellenisme, waarbij hij Grieksche wijsbegeerte en Joodsche theologie met elkaar wilde doen rijmen. Hierbij deed de allegorische bijbelvertaling dienst. De beste uitgave van zijn Gr. werken is van Cohn en Wendland. Een Duitsche vertaling werd aangevangen door Cohn, 1909, een Engelsche door Yonge. Litt. G. A. v. d. Bergh van Eysinga, Gids (1906), 274 v.v.; E. Bréhier, Les idéés de P. (1907); H. Windisch, Die Frömmigkeit P.’s (1908); P. Heinisch, Der Einfluss P.’s auf die alteste Exegese (1908); N. Bonwetsch, P. (1910); H. A. A. Kennedy, P.’s contribution to religion.
3) Herennius Ph. uit Byblus in Phoenicië, grammaticus en geschiedschrijver, omstreeks 64—141 n. C., schreef behalve een beroemd litteratuur-historisch werk, Over steden en de beroemde mannen daaruit in 30 boeken, een hoofdbron voor de latere grammatici, onder meer een vertaling van den z.g. Sanchoniaton, waarvan enkele fragmenten bewaard zijn gebleven (uitgeg. in d1. 3 der Fragmenta historicorum graecorum van Müller).
