Oorzaak - Voor de bestaanbaarheid eener overeenkomst wordt o. a. vereischt een geoorloofde oorzaak (art. 1356 B. W.). Een overeenkomst zonder oorzaak, of uit een valsche of ongeoorloofde oorzaak, aangegaan, is krachteloos (art. 1371 B. W.). Een oorzaak is ongeoorloofd, wanneer ze bij de wet verboden is, of wanneer ze strijdig is met de goede zeden of met de openbare orde (art. 1373 B. W.). De juiste beteekenis van het woord oorzaak in deze artt. staat niet vast. Art. 1372 B. W. zegt verder: Indien er geen oorzaak is uitgedrukt (zie ABSTRACTE VERBINTENIS), en er echter een geoorloofde aanwezig is, of ook indien er een andere geoorloofde oorzaak dan de uitgedrukte bestaat, is niettemin de overeenkomst, waarmede hier een schuldbekentenis of betalingsbelofte wordt bedoeld, van kracht. Onder oorzaak wordt in dit artikel veelal verstaan het rechtsfeit (koop, geldleening, enz.), dat aan de schuldigerkenning ten grondslag ligt.
Omtrent de vraag, wat als een voldoende aanwijzing der oorzaak moet worden beschouwd, wordt, ook door de rechtspraak, verschillend geoordeeld. Bij arrest van 18 Febr. 1870, W. 3192, besliste de Hooge Raad, dat een erkenning schuldig te zijn, zonder meer, de uitdrukking eener oorzaak van verbintenis bevat.
