Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 12-01-2019

Moore (thomas)

betekenis & definitie

Moore (thomas) - Iersch dichter (1779—1852), geboren te Dublin, studeerde aldaar en te Londen en wilde advokaat worden. Reeds op jeugdigen leeftijd toonde hij dichttalent. Hij had een echt Iersche natuur, was levendig, luchthartig, ridderlijk, vrijheidlievend. Bovendien was hij zeer muzikaal.

Zijn lyrische gedichtjes zijn zeer melodieus. In 1800 gaf hij zijn vertaling van Anacreon uit, die veel succes had, zoodat de dichter meer bekendheid verwierf. Onder het pseudoniem Thomas Little gaf hij nu al zijn gedichten uit. Deze hadden echter nog niet veel waarde. In 1806 verschenen zijn Epistles, Odes and other Poems, waarin ook de invloed van Anacreon merkbaar was. In 1807 werd hij beroemd door zijn lrish Melodies, een reeks lyrische gedichten, waarvan vele betrekking hadden op ‘t treurige lot van Ierland; zij werden op muziek gezet. De dichter was gewend zijn liederen in de Londensche salons voor te dragen. In 1811 trad hij in het huwelijk met de tooneelspeelster Elizabeth Dykes.

M.’s National Airs (1815) en Sacred Songs (1816) stonden niet op dezelfde hoogte als zijn I. M. -— In 1817 verscheen Lallah Rookh, een gedicht vol schitterende natuurbeschrijvingen en zedenschildering uit Oostersche landen. Het is een reeks van vier verhalen, waaronder het zeer bekende Paradise and the Peri. Luchtige satires gaf M. in zijn Intercepted Letters or The Twopenny Post bag, gedicht onder den naam Thomas Brown. — Vol fijnen humor was ook The Fudge Family in Paris. In 1818 ging hij op reis, eerst in Italië, waar hij Lord Byron bezocht, daarna woonde hij eenigen tijd te Parijs, waar hij The Loves of the Angels (1823) schreef. Ten slotte keerde hij naar Engeland terug waar hij in een landhuis Sloperton Cottage de rest van zijn leven doorbracht. Bij den dood van Byron kwamen diens dagboeken en brieven in Moore’s bezit, die een gedeelte ervan vernietigde. Later schreef hij een Life of Lord Byron (1830), een werk, dat veel critiek uitlokte, maar toch lang een standaardwerk bleef. Zijn laatste werken waren The Epicurean (1827), een prozawerk; verder een levensbeschrijving van Sheridan (1827) en van Lord Edward Fitzgerald en een History of Ireland.

< >