Max - (Gabriel Cornélius), schilder, geb. 1840 te Praag; leerling van zijn vader Joseph M., den beeldhouwer, na wiens dood hij de Praagsche en daarna de Weensche academie bezocht ; in München was hij leerling van Piloty, later, na 1879, professor aan de academie, welk ambt hij echter in 1883 neerlegde. Hij had veelzijdige belangstelling, die zich vooral met muziek, maar ook met anthropologie, psychologie en spiritisme bezighield. Zijn werken weerspiegelen dit menigmaal.
Van zijn zeer vele schilderijen, zijn die, waarmede hij het menschdom eigenlijk carikeert, door ze als apen voor te stellen, wel het bekendst. — Vgl. C. Gurlitt, Gesch. d. deutschen Kunst im 19. Jhrht.
