Kookpuntsverhooging

betekenis & definitie

Kookpuntsverhooging, - bij een oplosmiddel de verhooging, die het kookpunt eener oplossing ondergaat tengevolge van de aanwezigheid der opgeloste stof. Deze k., die evenredig is met het aantal grammoleculen opgeloste stof in een zekere hoeveelheid (b.v. één Liter) van het oplosmiddel, is voor verschillende vloeistoffen verschillend, voor een bepaalde vloeistof echter een constante grootheid bij verschillende opgeloste stoffen. Kent men de verandering van de dampspanning van het oplosmiddel met de temperatuur in de nabijheid van het kookpunt, dan kan de k. op eenvoudige wijze uit de wet van van ’t Hoff omtrent den osmotischen druk worden bepaald. Is voor een bepaalde vloeistof de k. per grammolecule der opgeloste stof bekend, dan kan met behulp hiervan het moleculair gewicht van een andere stof, die in oplossing wordt gebracht, worden bepaald.