Oplosmiddel, - de vloeistof, waarin men een stof oplost. Behalve de stoffen, die door een chemische omzetting een andere stof in oplossing brengen, en die voor elk geval verschillend zijn, verstaat men hieronder voornamelijk de stoffen, die niet chemisch inwerken. Het meest algemeene en ook meest gebruikte o. is natuurlijk water, dat wat betreft het vermogen om als o. te fungeeren door geen andere stof wordt overtroffen.
Verder worden als o. veel gebruikt alkohol, namelijk voor harsen en oliën, koolwaterstoffen, zoowel van de paraffine reeks (benzine, naphta, enz.) als van de aromatische reeks (benzol, toluol, enz.) voor vetten, pek e.d., zwavelkoolstof, gechloorde koolwaterstoffen als tetrachlooraethaan, trichloorethyleen voor dezelfde doeleinden. In de techniek en de chemische industrie worden verder een groot aantal stoffen als o. gebruikt en de mogelijkheid een stof te zuiveren, af te scheiden of te gebruiken hangt vaak af van de mogelijkheid een geschikt o. te vinden. Zie ook OPLOSBAARHEID.
