Juliaansche periode, - een door Jozef Scaliger, hoogleeraar te Leiden, in 1583 ingevoerde periode van 7980 Juliaansche jaren; vandaar de naam, die intusschen, volgens anderen, door Scaliger ter eere van zijn vader Julius Caesar Sc. is gekozen. Het getal 7980 is het product, tevens het kleinste gemeene veelvoud, van de getallen 28 (het aantal jaren van den zonnecirkel), 19 (id. van den maancirkel) en 15 (id. van de Romeinsche Indictie). De periode begint in het jaar 4713 v. Chr. (d. i. het jaar — 4712), welk jaar gekozen is, omdat het in elk der drie genoemde cycli het rangnummer 1 heeft. De bedoeling was eigenlijk hoofdzakelijk een tijdrekening te kiezen, welker nulpunt vroeger valt dan alle, zelfs de oudste historische feiten.
Het jaar 1 onzer jaartelling is No. 4714 der J. P., het daaraan voorafgaande jaar, dat men 1 v. Chr. noemt, is No. 4713. Derhalve is het jaar x n. Chr. in de J. P. No. x + 4713, het jaar y v. Chr. (dat ook het jaar — y +1 kan heeten), No. 4714—y. In de praktijk der wetenschappelijke chronologie wordt de J. P. niet als zoodanig gebruikt: men ontleent er alleen den Juliaanschen datum aan (ook wel Juliaansch Dagnummer genoemd, en vaak als J. D. afgekort), d. i. het aantal dagen, dat sedert het begin van het jaar 4713 v. Chr. is verloopen. De J. D. voor 1 Jan. 1920 is 2422325. De dag wordt dan verder tiendeelig verdeeld: het tijdstip waarop een verschijnsel plaats heeft wordt dus b.v. als J. D. 2422341.336 aangeduid, d. i. 17 Jan. 1920 te 8 u. 4 m.; het gemak van deze tijdrekening springt in het oog.
