Hoogtelijn - (wisk.), 1) in een driehoek: loodlijn, die uit een hoekpunt is neergelaten op de overstaande zijden; de 3 hoogtelijnen snijden elkaar in 1 punt, het hoogtepunt;
2) van een viervlak: loodlijn, die uit een hoekpunt is neergelaten op het overstaande zijvlak; de 4 hoogtelijnen gaan in ’t algemeen niet door 1 punt, alleen dan, wanneer de paren overstaande ribben onderling loodrecht zijn.
(Sterrekunde)
1) hoogtelijnen of niveaulijnen zijn de lijnen, die op een kaart het reliëf van het terrein aangeven. Wanneer men door waterpassing of andere methoden (zie HOOGTEMETING) van een groot aantal punten de hoogte boven A.P. bepaald heeft, kan men tusschen deze punten gemakkelijk op de kaart de punten van gelijke hoogte aanwijzen, en deze door een h. verbinden.
2) h. is ook een deel van een hoogte-parallel.
