Wat is de betekenis van hoogtelijn?

hoogtelijn - Zelfstandignaamwoord 1. (wiskunde), (meetkunde), loodlijn uit een van de hoekpunten van een driehoek op de overstaande zijde neergelaten 2. lijn door punten van gelijke hoogte op een kaart. Woordherkomst samenstelling van hoogte en lijn Synoniemen [2] Isohypse

hoogtelijn - zelfstandig naamwoord uitspraak: hoog-te-lijn 1. lijn op een kaart die aangeeft welke hoogte een heuvel of berg heeft ♢ aan de hoogtelijnen konden we zien dat het flink klimmen zou worden Zelfstandig naamwoord: hoog-te-lijn ...

Zie: isohyps

in een driehoek de loodlijn uit een hoekpunt op de overstaande driehoekszijde.

v. (-en), 1. (meetk.) loodlijn uit een der hoekpunten van een driehoek op de overstaande zijde neergelaten; 2. lijn door punten van gelijke hoogte op een kaart of situatietekening, niveaulijn; — (scheepv.) raaklijn aan de hoogteparallel.

v. -en; (meetk.) in een driehoek, de loodlijn uit het toppunt op de basis.

v. (-en) 1. isohypse. 2. Meetk. lijn die de hoogte (I 2 a) aangeeft.

Hoogtelijn - (wisk.), 1) in een driehoek: loodlijn, die uit een hoekpunt is neergelaten op de overstaande zijden; de 3 hoogtelijnen snijden elkaar in 1 punt, het hoogtepunt; 2) van een viervlak: loodlijn, die uit een hoekpunt is neergelaten op het overstaande zijvlak; de 4 hoogtelijnen gaan in ’t algemeen niet door 1 punt, alleen dan, wanneer de pa...

v./m. (-en), 1. loodlijn uit een van de hoekpunten van een driehoek op de overstaande zijde neergelaten (e); 2. lijn door punten van gelijke hoogte op een kaart of situatietekening, niveaulijn (isohyps); (scheepvaart) raaklijn aan de hoogteparallel. (e) De drie hoogtelijnen van een driehoek snijden elkaar in één punt, het hoogtepunt....