Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 24-01-2019

Homoeopathie

betekenis & definitie

Homoeopathie - homeopathie, een bijzondere, door Samuel Hahnemann opgebouwde geneeswijze, waarvan het grondbeginsel is, ziekten te genezen met middelen, die in het gezonde lichaam dezelfde verschijnselen doen ontstaan als die, welke men bestrijden wil. Hahnemann stelde tegenover h. de eveneens door hem gevonden uitdrukking allopathie, zooveel als de gewone geneeswijze. Zijn grondbeginsel, similia similibus curantur, het gelijksoortige wordt door het gelijksoortige genezen, werd vóór hem reeds uitgesproken door John Hunter, doch Hahnemann heeft deze leer tot een volledig stelsel uitgewerkt; aanvankelijk fel bestreden, heeft dit stelsel later veel ingang gevonden. Tegenover dit principe zou dan het contraria contrariis curantur, het tegengestelde wordt door het tegengestelde genezen, staan.

Dit is echter geen principe dat de leidende gedachte is voor de niet h. geneesheeren. Hahnemann is, door vertaling in het Grieksch van den zin similia similibus curantur (homoia homoiosis) tot het woord h. gekomen. De h. is eigenlijk niet een wetenschappelijk systeem, doch een theorie, die in hoofdzaak op ervaringsfeiten berustte. Hahnemann zoude bij zichzelf koortsverschijnselen hebben waargenomen na het nuttigen van kinabast; daarom gebruike men kinine ter bestrijding van koorts. — De ziekten berusten volgens Hahnemann op veranderingen in de organen, die door bepaalde verschijnselen eerst tot onze erkenning komen; de veranderingen zelve kunnen wij niet zien. Individueel kunnen deze verschijnselen wisselen. Er zijn geen groepen van ziekten, doch slechts afzonderlijke, individueel wisselende ziekten, die de geneesheer moet behandelen. Hiervoor moet hij geneesmiddelen kiezen, die zoo onschadelijk mogelijk zijn, doch bepaalde verschijnselen, zooals men die bestrijden wil, veroorzaken.

Deze middelen moeten de krachten, die in het lichaam schuilen, te hulp komen. Dan wordt de schadelijke stof van de ziekte onwerkzaam en blijft slechts de artsenijziekte over, die door het lichaam overwonnen kan worden, en wel des te beter, naarmate het geneesmiddel nauwkeuriger gedoseerd is. Het is deze doseering, die ook in het kamp der h. verdeeldheid heeft gebracht en groepen als makrodosisten tegenover mikrodosisten heeft gesteld. De h. heeft ook thans veel aanhangers. In de meeste grootere plaatsen vindt men artsen, die de homoeopatische geneeswijzen toepassen. In Utrecht bevindt zich een h. ziekenhuis.

< >