Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 24-01-2019

Hartmann von aue

betekenis & definitie

Hartmann von aue - bekend Middelhoogduitsch dichter, over wiens persoon men weinig met zekerheid weet; waarschijnlijk werd hij omstr. 1170 geboren, was hij een voor zijn tijd zeer ontwikkeld ridder in dienst der heeren von Aue in Zwaben, nam hij aan den kruistocht van 1197 deel en overleed hij tusschen 1210 en ’20. Men kent van hem: eenige middelmatige lyr. gedichten, conventioneel-hoofsche minnepoëzie, een poëtischen zendbrief aan een dame, Büchlein genaamd en vier groote versvertellingen: Erec, Gregorius auf dem Stein, Der arme Heinrich en Iwein. De eerste en laatste hiervan zijn bewerkt naar Artusromans van Chrétien de Troyes en maakten zoo’n opgang, dat dit genre voor langer dan een eeuw de geheele epische kunst in de Duitsche taal beheerschte; in Gregorius bewerkte H. een Lat. legende; Heinrich is misschien geheel, maar in elk geval voor een groot deel eigen werk en speelt in des dichters eigen omgeving. H. werd door zijn tijdgenooten zeer bewonderd, niet alleen om zijn helderen, sierlijken stijl en zijn technische vaardigheid, maar ook als de eerste vertolker der geliefde Artusromans. —Schönbach, Ueber H. von Aue (1894).

< >