Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 24-01-2019

Geosynklinaal

betekenis & definitie

Geosynklinaal - een diepe langgerekte zone in tegenwoordige of vroegere oceanen, waarin gedurende geologisch lange tijden voortdurend bezinking op bezinking gestapeld werd. Daarmee gaat een daling van den bodem gepaard, zoodat de zee nooit opgevuld wordt, zelfs het karakter van betrekkelijk diepe zee niet verliest. Op den tijd van evolutie volgt een tijd van revolutie, waarin de lagen van de g. intensief worden geplooid en opgestuwd. Al onze hooge ketengebergten, zooals Alpen en Himalaya, waren oorspronkelijk g. De g. gebieden zijn de zwakke zones in de aardkorst, welke als het ware worden samengeknepen tusschen elkaar naderende, groote vaste klompen, de geoantiklinalen.

Daarbij wordt de, aanvankelijk nog breede, g. zone tot een smalle hooggebergtezone. De g. blijven wel langen tijd op dezelfde plaats in stand, maar hebben zich toch in den loop der geologische tijden verplaatst. De bodem van Nederland met de omliggende streken behoorde in het tertiair tot zulk een g. De naam g. werd ingevoerd door Dana; nadat op haar beteekenis door Haug in het bijzonder de aandacht gevestigd werd, neemt de studie der g. als van een der grootvormen der aarde een steeds belangrijker plaats in de geologie in.

< >