Emissielijnen

betekenis & definitie

Emissielijnen - Elementen of verbindingen kunnen onder bepaalde omstandigheden (b.v. wanneer ze zich in gasvormingen staat bevinden in eene vlam, lichtboog of electrische vonk) licht uitzenden, dat bepaald is tot een aantal zeer smalle deelen van het spectrum; deze deelen, die als lijnen kunnen worden beschouwd, dragen den naam van e. Het aantal dezer lijnen, door de verschillende elementen uitgezonden, is zeer verschillend, voor ijzer b. v. is het aantal zeer groot (vele duizenden), terwijl b. v. natrium in het zichtbare spectrum slechts enkele e. vertoont. Het uitzenden der e. is ook zeer afhankelijk van de omstandigheden, waaronder de damp van het element of de verbinding zich bevindt, o. a. van de temperatuur; vandaar verschillen de e., die eene metaaldamp b. v. in de electrische vonk uitzendt, vaak zeer veel van die, welke dezelfde damp in de lichtboog of eene vlam van lagere temperatuur uitzendt. In veel gevallen is het gelukt, een aantal e. te vereenigen tot eene reeks, waarvoor eene bepaalde formule geldt (zie SPECTRAALSERIE). Aan de e. beantwoorden in het algemeen absorptielijnen, die op dezelfde plaats in het spectrum zijn gelegen; zendt b.v. eene damp van hooge temperatuur e. uit, en passeert dit licht wederom damp van dezelfde samenstelling van lagere temperatuur, dan wordt het daardoor weer geabsorbeerd. (Zie ABSORPTIE).