Drijven - 1) (techn.) de bewerking, die bij dunne metalen platen wordt, toegepast om deze een bepaalden vorm te geven. Het d. geschiedt uit de hand of wel op een draaibank. In dit laatste geval noemt men de bewerking ook wel „forceeren”. Vroeger werden bijv. koperen ketels veelal geforceerd, tegenwoordig is de bewerking vervangen doof persen.
Het uit de hand d. geschiedt nog wel bij koper-, goud- en zilverwerk. Voor grof werk gebruikt men hamers met verschillende meer of minder ronde koppen, waarmede hot metaal geklopt wordt, zoodat het plaatselijk rekt en ten slotte den gewenschten vorm aanneemt. Bij fijner werk als voor goud en zilverwerk wordt het metaal niet direct door de hamer bewerkt, maar indirect met behulp van verschillende stalen stiften. — De techniek van het drijven was in de oudheid al zeer vroeg bekend en werd toen tot een in modernen tijd niet overtroffen voortreffijkheid opgevoerd. In den eersten tijd der Gr. kunst bestonden ook de grootere standbeelden van brons uit samengeklonken afzonderlijk gedreven stukken (eerst later leerde men het gieten voldoende beheerschen); voor kleinere voorwerpen, vooral sieraden, die geen gevaar loopen bij gebruik stuk te gaan, bleef de oude werkwijze in zwang.
2) (rijkunst) het in vrijheid beweging geven aan de paarden van het Remontedepot. Geschiedt in z.g. drijfbanen.
